ในหนึ่งวัน
Lullaby
ดวงอาทิตย์ เหนือขอบฟ้า อีกครั้ง
การเริ่มต้น ของ วันใหม่
ก็เป็นอย่างนี้ ทุกวัน ก็เป็นอย่างนี้ เรื่อยไป
ไม่อาจหยั่งรู้ เหตุการณ์ใด จะเกิด
สิ่งที่หวังจะเป็น อย่างไร
ก็เป็นอย่างนี้ ทุกวัน ก็เป็นอย่างนี้ เรื่อยไป
ดวงอาทิตย์ตระหง่าน กลางท้องฟ้า
ใช่ว่ามันจะอยู่ เพียงลำพัง
เพียงสาดแสง ส่องสว่าง มาบดบัง เบื้องหลัง ยังมีดวงดาว
ผ่านทุกเหตุการณ์ ทุกการกระทำ
ฉันยังจดจำ ฉันยังมีเธอ อยู่
จะดี จะร้าย จะเป็นอย่างไรไม่รู้
ก็ที่ชีวิตฉันยังอยู่ เธอจะยังอยู่
ดวงอาทิตย์ตระหง่าน กลางท้องฟ้า
ใช่ว่ามันจะอยู่ เพียงลำพัง
เพียงสาดแสง ส่องสว่าง มาบดบังเบื้องหลัง ยังมีดวงดาว
ผ่านทุกเหตุการณ์ ทุกการกระทำ
ฉันยังจดจำ ฉันยังมีเธอ อยู่
จะดี จะร้าย จะเป็นอย่างไรไม่รู้
ก็ถ้าชีวิตฉันยังอยู่ เธอจะยังอยู่
ผ่านทุกเหตุการณ์ ทุกการกระทำ
ฉันยังจดจำ เสมอ เธอยังอยู่เสมอ
ฉันยังมีเธอ ฉันยังมีเธอ อยู่
จะดี จะร้าย จะเป็นอย่างไรไม่รู้
ก็ถ้าชีวิตฉันยังอยู่ เธอจะยังอยู่
แม้ชีวิตฉันไม่เหลืออยู่ รักฉันจะอยู่กับเธอ
ดวงอาทิตย์ ลาขอบฟ้า อีกครั้ง
สิ้นสุดแล้ววันใหม่ พรุ่งนี้จะเป็น อย่างไร
หลายอย่าง อาจเปลี่ยนไป ฉันก็จะเป็นอย่างนี้ ทุกวัน
จะเป็นอย่างนี้ เรื่อยไป จะมีแต่เธอ ในใจ
จะเป็นอย่างนี้ เรื่อยไป
เช้าที่ตื่น ผมมองเห็นดวงอาทิตย์อยู่บนหัว
ReplyDeleteบางเช้าที่ตื่น ผมมองไม่เห็นดวงอาทิตย์อยู่บนหัวแล้วและบางบางเช้า ผมมองไม่เห็นอะไรเลยนอกจากท้องฟ้าสีเทาๆ เมฆก้อนดำๆ ---- แต่ลึกๆผมรู้เสมอว่า มีพระอาทิตย์ดวงเดียวกับทุกวันที่เคยอยู่บนหัว แม้บางวันจะมองไม่เห็นได้ด้วยตาก็ตาม
หวัดดีครับ หนังสือของคุณกนกพงศ์ เล่มนั้นเคยได้ลองอ่านแล้วเหมือนกันครับ
ReplyDeleteแต่คุณเชื่อไหม บ้างครั้งโลกก็ทำให้เราเล็กลงจิงๆนะ หรือแค่คนบนโลก ?